14 • Want het is míjn leven
Vrijdagochtend? Nee. Zaterdagochtend? Ook niet. Zondagochtend? Toen wel, omdat ik besefte hoe dom ik was geweest. Ineens, uit het niets, leek alles terug mis te lopen. Oké, sinds kort voelde ik me weer wat vaker slecht, maar nu was het dubbel zo erg.
Had ik mijn pillen toch maar genomen.
Mijn volgende twee of drie foto-opdrachten voor school zou ik niet maken, wat maakte het uit? Ik had dit jaar nog geen enkele opdracht geskipt en mijn punten waren beter dan ze ooit geweest waren, of ja, dat verwacht ik toch. Als de leerkrachten het zich konden veroorloven enkel de eerste opdrachten te verbeteren en elkaar tegen te spreken, kon ik het me ook veroorloven óók eens geen opdrachten te maken, verdomme zeg.
Waarschijnlijk vloeide een deel van deze gedachten enkel voort uit het feit dat ik mijn medicatie niet had genomen, maar... ik had gelijk, toch?
Mijn voorlopig rijbewijs is eergisteren vervallen, wat ik echt geweldig vind want nu kan ik tenminste illegaal de baan op in plaats van legaal. Ha ha ha. Ook wil ik gaan verder studeren, maar zelfs als ik mijn middelbaar diploma eindelijk heb, kan ik ook hier nog langer dan een half jaar op wachten. Ik zal om precies te zijn 22 jaar en 7 maanden oud zijn wanneer ik kan begínnen aan een studie. Velen zijn dan blijkbaar net afgestudeerd, iets dat me echt aanmoedigt om dan pas te starten. En ja, dat was een "grap".
En ja, ik spring van de hak op de tak, omdat het kan. Omdat ik alles kan doen met mijn leven wat ik wil. Ik moet naar niemand luisteren, en verdomme al helemaal niet naar de VDAB. Kutwijf.
Had ik mijn pillen toch maar genomen.
Extra emotioneel en met droevige muziek zit ik te schrijven aan een blogpost. En aan mijn verhaal, aangezien ik mijn tijd met íets moet vullen... Twijfel neemt de overhand en ik weet niet wat ik moet doen. Het gekke is dat ik me eergisteren nog zó geamuseerd heb op een Think Pink fuifje waar praktisch geen jeugd rond liep. Ik dacht het leven aan te kunnen, al had ik toen al moeten weten dat er een keerpunt zou zijn.
Had ik mijn pillen verdomme toch maar genomen.
Liefs,
Sofie
